Drie tieners uit een kleine stad uit het kleine land Nieuw-Zeeland in de Stille Zuidzee zijn erin geslaagd om tot de verbeelding van mensen over de hele wereld te spreken met hun unieke thrash metal-geluid. Veel van de nummers van Alien Weaponry zijn geproduceerd in een taal die onbekend is bij het internationale publiek: de moedertaal van Nieuw-Zeeland, Te Reo Māori. Een ander element naast de taal is de oriëntatie op de traditionele oorlogsdans Haka.
Als je naar het nummer «Rū Ana Te Whenua» luistert, krijg je een idee van wat er wordt bedoeld. Het nummer begint met een werkelijk angstaanjagende oorlogskreet - om vervolgens op de beste Thrash-manier in de oren van de luisteraar uit te halen. «Alien Weaponry» speelt een logge, groovende thrash die de invloed van «Sepultura» en «Bolt Thrower» combineert met een Nieuw-Zeelands tintje. Het trio van jonge muzikanten, afkomstig uit Waipu, Nieuw-Zeeland, bestaat uit de broers Lewis de Jong (zang en gitaar) en Henry de Jong (drums) en Ethan Trembath (bas) en werd opgericht in 2010 toen ze nog maar 10 en 12 jaar oud waren. Alle drie stammen ze af van Maori-stammen. Lewis en Henry gingen naar een Kura Kaupapa Maori, een school waar de Maori-taal de instructietaal is. Dit is een van de redenen waarom «Alien Weaponry» ook de Maori-taal in hun liedjes gebruiken.
Het furieuze debuutalbum «Tū» is een afkorting van «Tūmatauenga», de Māori-god van de oorlog. «Tū» betekent ook ergens sterk en trots op zijn. Voor iets belangrijks staan, doet de band net zo goed in het Engels als in het Māori. Dit album herinnert je aan een eeuwenoud feit, dat alle culturen behoorlijk op elkaar lijken. Het maakt niet uit of een band uit Nieuw-Zeeland, Brazilië of de VS komt, uiteindelijk maken ze altijd een vrij gelijkaardige stijl van metal. En zelfs als je de exotische bonus aftrekt, is «Tū» een behoorlijk dik album. Een hoogtepunt van de schijf is ongetwijfeld "Kai Tangata". De track biedt veel vette riffs en interessante teksten, die over een kannibalenhol gaan. Het reeds genoemde «Rū Ana Te Whenua» scoort met het onverwacht brede, stilistische palet, waarbij de dynamiek bijna duizelingwekkende veranderingen ervaart.
"Rū Ana Te Whenua" is opgedragen aan de over-over-overgrootvader Te Ahoaho, die in 1864 met ongeveer 230 andere Maori vocht tegen het Britse leger en het leven liet. Het was de zwaarste artilleriebeschieting die het Britse leger ooit tegen de Maori had gericht. De daaropvolgende strijd bracht echter een vernederende nederlaag voor de 1700 Britse soldaten. De band wist aanvankelijk niet zeker hoe hun muziek en de thema's waaraan ze in hun liedjes werken, door mensen zouden worden ontvangen. Enerzijds gaat het om het omgaan met de geschiedenis van hun land, maar ook om persoonlijke kwesties. Lewis schreef een lied over de angst om uitgesloten te worden van de groep van zijn leeftijdsgenoten. Schrijven hielp hem om met de angst om te gaan. Hij denkt dat er veel mensen zijn die iets soortgelijks meemaken en het nummer "Holding My Breath" zal hen dan ook goed aanspreken. En het is voor velen toegankelijk omdat het in het Engels is geschreven.
De onzekerheid over hoe hun muziek door de Maori zou worden ontvangen, had ook te maken met de lichte huid van de jongens. Een deel van de Nieuw-Zeelanders is van Maori/Europese afkomst, en veel van deze bleke Māori zeggen dat de liedjes hen een band en trots hebben gegeven. Nu wil Alien Weaponry de wereld laten zien dat drie tieners uit een klein stadje in een klein land aan het einde van de wereld, zingend in hun moedertaal, een opmerkelijk album kunnen produceren. Maar het hadden wat snellere nummers moeten zijn ten gunste van een meer dynamische sfeer. Het wordt interessant of de melodieuze invalshoeken, met name in de zang, zich kunnen laten gelden en het trio een nog alternatiever tintje kunnen geven. De vergelijking met het Sepultura-meesterwerk "Roots" (1996) ligt voor de hand, maar "Tū" heeft een veel sterker experimenteel karakter. Helaas biedt «Alien Weaponry» niet de echt grote waanzin, ondanks de nogal groteske basisvereiste. Een kleurrijke mengeling die hoop geeft voor de toekomst - nog niet perfect qua vorm, maar met een hoog potentieel voor opwinding. Fans van Groove Metal zullen zich zeker amuseren.
Tracklist:
- Whaikorero
- Ru Ana Te Whenua
- Mijn adem inhouden
- Raupatu
- Kai Tangata
- Woede - het neemt het weer over
- De dingen die je weet (bonustrack)
- Whispers
- pc broer
- Urutaa
- Niemand hier
- Te Ara
- Hypocriet (bonustrack)
[rwp_boxid=»0″]