Asbest brandt niet, is vochtafstotend, kan worden gemengd met cement en tot textiel worden gesponnen. De stof isoleerde decennialang de staalskeletten van hoogbouw en werd aangetroffen in autobanden, vloeren en haardrogers. Hoewel asbest in de EU sinds 2005 grotendeels verboden is, laat de documentatie zien hoe de gevaarlijke stof toch wordt geproduceerd en op de markt wordt gebracht.
Hoewel het risico van asbest in geïndustrialiseerde landen al lang bekend is, is het gevaar nog niet geweken. Artsen waarschuwen dat secundaire ziekten zullen blijven stijgen. Sinds 2005 geldt er in de EU een uitgebreid verbod op de productie, het in de handel brengen en het gebruik van asbest. In Duitsland is dit verbod sinds november 1993 van kracht. In Europa vormt de verwijdering van asbest een enorme uitdaging voor de samenleving: volgens deskundigen zal het 100 jaar en enkele miljarden euro's kosten om eindelijk van de kankerverwekkende vezel af te komen. Tegelijkertijd blijft Rusland elk jaar 600 ton van het mineraal ontginnen in 's werelds grootste asbestmijn - voor de export.
In Bangladesh zijn arbeiders ziek omdat ze Europese vrachtschepen en supertankers met duizenden tonnen asbest hebben gesloopt, en in Latijns-Amerika groeit de woede tegen Europese bedrijven omdat ze asbest blijven gebruiken lang nadat het materiaal in Europa verboden is. Onderzoek over de hele wereld heeft de conventionele wijsheid over asbest uitgedaagd en toont aan dat niemand er volledig veilig voor is, vooral omdat de grote industrie en multinationale ondernemingen er nog lang zaken mee zullen blijven doen.