Als je dacht dat Devildriver met hun laatste album "Pray for Villains" niet nog een "hoger, sneller, verder" bommenwerper wilde laten vallen, bewijzen ze snel het tegendeel met "Beast". Mijn hemel, na een paar maten is de reisrichting duidelijk: de luisteraar wordt getrakteerd op een brute thrash-death-metal knaller. Eén die zichzelf heeft gewassen! Een Devildriver rond frontman Dez Fafara ontploft in zo'n woede dat de aarde schudt! De productie van “Beast” is zwaar. Wat er uit de speakers komt is niets anders dan een woedende Balrog uit de diepten van het Lord of the Rings-universum – zelfs de speakers zwaaien met de witte vlag.
Zelfs de openingstriple “Dead to rights”, “Bring the fight (to the floor)” en “Hardened” is een lastig te verteren brok, ook al ben je gewend aan harde kost van DevilDriver. Drijvende kracht is wederom drummer John Boecklin, die met Jon Miller op bas een betonnen fundering mixt. De geaccentueerde basaanvallen worden begeleid door enorme en nauwkeurig gespeelde riffs van de twee gitaristen Jeff Kendrick en Mike Spreitzer. Zo te zien heeft oerkracht Dez Fafara tijdens zijn laatste tournee waarschijnlijk veel black metal en punkrock op zijn mp3-speler gepompt. Het schrijven van de liedjes duurde bijna een jaar en moest praktisch op straat worden geschreven, aangezien de band voortdurend onderweg was. De teksten werden niet door de bloem gesproken of geschreeuwd, maar waren heel direct. Zanger Dez Fafara verwerkt onder meer emoties uit het leven op tournee.
Producer Mark Lewis (All That Remains, Trivium) heeft op “Beast” uitstekend werk geleverd en de band een ongelooflijk krachtig geluid gegeven. Racende riff-afdalingen met opzwepende drums, je kunt er duizelig van worden. De volgende ‘shitlist’ lijkt iets toegankelijker, wat later ook geldt voor ‘Crowns of creation’. “You make me ziek” en “Coldblooded” zijn rechter, maar overall mis je een of twee aangrijpende hooks waar de band in het verleden zo bekend om stond. Kort voor het einde schakelen ze een toekomstige live killer uit met de 16 Horsepower cover “Black soul choor”. Hoe giftig Dez Fafara «Elke man is slecht, ja! Iedere man is een leugenaar!" het is echt cool!
Het is bekend dat DevilDriver zowel in de studio als op het podium alles geeft. Hun optreden op het English Download Festival in 2007 is nog steeds legendarisch, toen tijdens de show de grootste cirkelput uit de geschiedenis tot nu toe werd gecreëerd. Iedereen die de laatste paar interviews met Dez Fafara heeft gevolgd, weet het: de band heeft een missie: “hard werken, harder rocken en daarbij zoveel mogelijk ezels schoppen”.
Conclusie: de suggestiehamer regeert hier! Fans van moderne thrash metal komen aan hun trekken! Het is lastig om specifieke hoogtepunten van de cd te noemen, omdat elk nummer zijn interessante momenten kent en elk nummer ook schittert met andere kenmerken. Frontduivel Dez Fafara en zijn mannen ervaren met ‘Beast’ ongetwijfeld een verdere toename van de agressiviteit. Als je van ruwe basdonder en stevige gitaarriffs houdt, kun je niet om “Beast” heen. “Beast” is veruit het snelste en meest brute werk van de band uit Santa Barbara tot nu toe. De zang staat centraal, maar verdringt nooit het instrumentale gedeelte. Het algehele geluid is briljant en onberispelijk. Zo hoort metaal te zijn!
tracklist
- Dead to Rights
- Breng het gevecht (naar de vloer)
- geharde
- shit lijst
- Koudbloedig
- Je maakt me ziek (heilige geheimen)
- Klauwen uit (tanden geslepen)
- Blur
- Het schuldspel
- Black Soul Choir
- Kronen van de schepping
- Leen mezelf aan de nacht
[rwp-review id=»0″]
Ik vind het album dus matig tot slecht vergeleken met zijn voorganger. De nummers blijven nauwelijks in je hoofd hangen, het is altijd patroon F (sferische intro -> knallen -> vertragen -> knallen). Enkel het eerder gehypte nummer “Dead to rights” steekt een beetje af van de monotonie.
Over het algemeen ben ik een beetje teleurgesteld, ook al gaat de drummer er als een schnitzel vandoor ^^
Je hebt het niet helemaal mis - en toch heeft het album mij volledig gegrepen, althans voorlopig