Is suiker vergif? Hoe heeft de voedingsindustrie ervoor gezorgd dat we ons deze vraag bijna nooit stellen? Het begon met een geheime PR-campagne in de jaren '70. Al meer dan 40 jaar is "Big Sugar" erin geslaagd om het dieet van de wereld zoeter te maken. Maar de critici van de industrie hebben iets nieuws geleerd en de wetenschap verzamelt nieuwe inzichten. Een bitterzoet onderzoek.
Is suiker vergif? Hoe heeft de voedingsindustrie ervoor gezorgd dat we ons deze vraag niet meer – of veel te zelden – stellen? De tandarts Cristin Kearns ontdekte dat het versuikeringsbeleid van de voedingsindustrie en het bagatelliseren van de zoete substantie al een gerichte tactiek was in de jaren zeventig toen ze 70 pagina's interne documenten in de archieven van de Great Western Sugar Company kon inkijken - een soort geheime "instructies voor het spel" van de suikerindustrie. Het begon met een geheime PR-campagne. Al meer dan 1.500 jaar is "Big Sugar" erin geslaagd zijn imperium van meerdere miljarden dollars uit te breiden en het dieet van de wereld te verzoeten. Zwaarlijvigheid, diabetes, hartaandoeningen zijn vermenigvuldigd. Niet-alcoholische leververvetting is al lang niet meer weg te denken uit de hoofdstroom van de samenleving - nu ook bij steeds meer kinderen. Kinderartsen zoals Dr. Robert H. Lustig vecht onvermoeibaar tegen de bewering dat we verantwoordelijk zijn voor te veel eten. De suikerlobby zit in de beklaagdenbank, maar hun nieuwe verdedigingsstrategie is dezelfde als voorheen: ze blijven meer bewijs eisen. Deze bewegingen herinneren prof. Stanton Glantz aan zijn strijd tegen de tabaksindustrie, die ook politieke beslissingen en rookverboden jarenlang wist uit te stellen omdat er volgens hen onvoldoende wetenschappelijk bewijs was dat roken schadelijk was voor de gezondheid. Terwijl de industrie en de wetenschap hun strijd nog steeds voeren, blijft de tijdbom voor de gezondheid tikken.