De waarheid over de boerenprotesten

Volgens de massamedia gaan de huidige boerenprotesten in Duitsland alleen over de dieselsubsidies, die de regering volgend jaar intrekt. Banaal, nietwaar? Sterker nog: het gaat om veel meer! Waarom protesteren boeren wereldwijd? Bijvoorbeeld al enkele jaren in Nederland, en momenteel ook in Roemenië? En waarom wordt hierover niets gezien of gehoord in de kwaliteitsmedia – en zo ja, worden de deelnemers dan gedenigreerd als rechtsextremisten en vijanden van de democratie? En welke rol spelen boerenverenigingen? Ernst Wolff werpt licht op al deze vragen en nog veel meer met zijn uitstekende analyse van de situatie:

De waarheid over de boerenprotesten

Zoals Ernst Wolff in de video hierboven al uitlegde, maakt dit allemaal deel uit van het grote plan van de Agenda 2030 van het WEF en de VN. Er komt weer een uitstekende analyse met uitgebreid onderzoek vandaan dr. Johanna Weber van de club van heldere woorden, die ik ieder verlicht mens alleen maar kan aanbevelen:

De boerenprotesten liggen momenteel op ieders lippen. Maar wie weet de exacte achtergrond? Om dit te begrijpen is het noodzakelijk om eerst naar de Agenda 2030 te kijken, maar ook naar andere protesten van boeren over de hele wereld, voordat protesten opnieuw worden belasterd als “rechts” [1, 5, 41].

In de Agenda 2030 zijn verschillende punten opgenomen, deze worden ook wel ‘duurzame ontwikkelingsdoelen’ genoemd. Deze agenda omvat milieudoelstellingen, maar ook doelstellingen zoals gendergelijkheid of gezondheid (pandemiebeheer…). De focus van de agenda strekt zich feitelijk uit tot bijna alle gebieden van ons leven [2], en de uitvoering van de agenda wordt massaal ondersteund door het bedrijfsleven, maar ook door stichtingen, onbekende donoren en zogenaamde filantropen – wat misschien gewoon een ander woord is voor oligarchen. Voordat je meteen aan Rusland denkt – nee.

Onder de 100 rijkste mensen ter wereld bevinden zich slechts zeven Russen, allemaal op posities 58 en hoger [3]. Het is waarschijnlijker dat financiële invloed wordt uitgeoefend door de superrijken die uit andere landen komen, en deze invloed strekt zich ook uit tot de landbouwsector, net als de invloed van Agenda 2030, die de controle van individuele staten over de beschikbaarheid van voedsel bedreigt. [46].

Superrijke globalisten kopen al jaren over de hele wereld landbouwgrond [34] en proberen tegelijkertijd hun invloed op de politiek te gebruiken om alle regelgeving voor boeren zo onmogelijk en duur mogelijk te maken, zodat kleine en middelgrote grote bedrijven gaan failliet. De huidige afschaffing van de belastingvermindering voor boeren op de dieselprijzen is een verdere stap in deze richting [20]. Als landbouwbedrijven failliet gaan, kan land goedkoop worden aangekocht. In Oekraïne, een van de grootste graanexporteurs ter wereld [19], heeft er sprake geweest van massale landroof [21, 22], b.v. B. via het aandelenconsortium Vanguard [23],

Op dezelfde manier kunnen er na de recente brandcatastrofe grote aankopen van grond plaatsvinden op Hawaï, zij het in dit geval meer in verband met bouwkavels [61, 62, 63, 64, 65]. De overnames in Oekraïne namen weer toe na de landhervorming van president Zelenski in 2020 [28, 33]; Monsanto en Duitse bedrijven waren hier op grote schaal bij betrokken [27]. De productie van pluimveevlees in Oekraïne is ook in handen van grote internationale investeerders [44], en het land moet vanwege leningen aanzienlijke invloed van de Wereldbank op de nationale landbouwsector tolereren [45]. Oekraïne zou ook heel interessant kunnen zijn als teeltregio voor soja [29].

Rampen zoals oorlogen en branden maken het voor kopers gemakkelijker. In het geval van bouwland is het doel een soort voedselmonopolie, waar sommige mondiale spelers momenteel naar streven (naast de winsten op de aandelenmarkt uit voedselspeculatie), niet alleen door de controle over land, maar ook door de controle over zaden. , meststoffen en pesticiden [7, 8, 9, 10, 11, 12, 13], vermoedelijk soms zelfs over terroristische acties [57]. De Nederlandse overheid wil momenteel de ‘kwaadvervuilende’ boerderijen opkopen [24, 40],

Daarom waren er massale protesten van boeren daar, en in België protesteerden boeren ook tegen EU-regelgeving die hun voortbestaan ​​bedreigde [25]. Over het algemeen zijn er wereldwijd pogingen om boeren van hun land te verdrijven [34, 37], waarbij soms “klimaatbescherming” als reden wordt genoemd [24, 35].

Complottheorie? Theorie misschien, maar wel één die ondersteund kan worden met heel veel bewijsmateriaal. De Bill and Melinda Gates Foundation (BMGF) beïnvloedt het Duitse landbouwbeleid via projecten [4]. Bill Gates is financieel verbonden met het bovengenoemde landbouwbedrijf Monsanto; in dit kader zijn in India en Mexico al landbouwgronden overgenomen [6]. Bill Gates is ook de grootste particuliere eigenaar van landbouwgrond in de Verenigde Staten [14, 15, 16, 17, 18].

Volgens een verzoek van links aan de Bondsdag heeft de BMGF nu een omvang van miljarden in de landbouwsector [26]. Vooral de Agenda 2030 richt zich steeds meer op de landbouw [30, 31], en de bijeenkomsten waarin de agenda wordt besproken zitten vol met actoren die worden gesteund door Bill Gates, George Soros of andere grote financiers zoals Rockefeller of Ford [32, 40]. Monsanto was onlangs gefuseerd met Bayer en kocht ook andere landbouwbedrijven op als een lopende band [38, 39]. Of Gates de 28 miljoen hectare bos werkelijk heeft gekapt “voor het klimaat” of liever voor bouwland, zal blijken uit de manier waarop hij het land vervolgens gebruikt [42, 43].

In ieder geval is Gates in vergelijkbare contexten al beschuldigd van monopolistische tendensen [59], en de politieke activiteiten van Soros moeten ook kritisch worden bekeken, aangezien hij op grote schaal kandidaten had gepromoveerd die voor hem voordelig waren bij nationale verkiezingen, alsof hij in een enorme simulatiespel [60].

Op de reguliere bijeenkomsten waarop de status van de implementatie van de Agenda 2030 wordt besproken, zijn er deelnemers zoals het World Food Forum en de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) [47]. Het Word Food Forum werkt onder meer samen met UN Women en grote sponsors van UN Women zijn – wederom – Bill Gates en George Soros [48, 49]. De NGO’s die betrokken zijn bij de Agenda 2030 komen regelmatig bijeen in de NGO Major Group, maar op de website van de NGO Major Group kun je helaas niet in detail terugvinden welke NGO’s in deze groep de leiding hebben [50]. Hoe dan ook is het Duitse Instituut voor Ontwikkeling en Duurzaamheid ook betrokken bij de Agenda 2030 en wordt grotendeels gefinancierd door fondsen van derden.

Wie deze derdengelden precies ter beschikking stelt ter ondersteuning van bepaalde projecten, wordt niet gespecificeerd in het jaarverslag van het instituut [51, 52]. Het instituut heeft z. op de directieverdieping: B. Leden van de Duitse Raad voor Buitenlandse Betrekkingen, en dit wordt ondersteund door zakengiganten als Springer, Oetker en – daar is hij weer – George Soros via zijn Open Society Foundation [53, 54]. Een groot deel van de Agenda 2030 wordt bovendien gefinancierd door het Sustainable Development Fund, dat in zijn projecten ook geld ontvangt van UN Women en de WHO. Beide organisaties worden massaal gesteund door Bill Gates [48, 55, 56], UN Women, zoals hierboven al vermeld, ook door Soros en Rockefeller, ook hierboven genoemd [48]. UN Women en de WHO hebben hun geld geïnvesteerd in verschillende landenprojecten van het Sustainable Development Fund [56]. De Agenda 2030 wordt momenteel bekritiseerd in de media [58].

Ten laatste is het nu duidelijk: zowel de financiering van grote internationale organisaties als de financiering van projecten uitgevoerd door deze organisaties (Agenda 2030, WHO-pandemieverdrag, ...) gebeurt grotendeels door private bronnen, en rijke particulieren, stichtingen en andere NGO's zijn op een zeer twijfelachtige manier betrokken bij de WHO, de VN enzovoort.

Tegelijkertijd is onze federale regering lid van de WHO en de VN en dientengevolge b.v. B. gebonden door VN-resoluties. Eigenlijk politiek via niet-gekozen organisaties, bestuur via de achterdeur. En onze federale overheid is ook gebonden aan VN-resoluties als deze van invloed zijn op de landbouw en daarmee op onze voedselvoorziening, een sector waar dagelijks massale verkopen plaatsvinden, omdat bijna iedereen moet eten. Het moet daarom voor ons allemaal belangrijk zijn om de boeren te steunen in hun protesten.

Alle voetnoten voor dit onderzoek vindt u in het originele artikel $Club van heldere woorden.