Sinds enige tijd ben ik een toegewijd criticus van dogma's in religie. Daarom bleef ik gemakkelijk steken in religieuze berichten op Facebook, raakte ik van streek en raakte ik in discussies die bijna nooit productief waren. Hoe nauwkeurig de mensen van Zuckerberg dit allemaal analyseerden, hoe ze de tijd timen waarop ik mijn scrollen per post onderbrak, besefte ik niet.
Op een gegeven moment merkte ik dat Facebook mijn tijdlijn steeds meer overspoelde met religieuze inhoud. Ik was geamuseerd omdat ik dacht dat Facebook er helemaal niet in slaagde mijn kenmerken en voorkeuren te herkennen. Ik had niet in de gaten dat ik maar moeilijk uit de spiraal van woede en dus uit Facebook kon komen en zo voor meer advertentie-inkomsten kon zorgen. Mijn humeur verslechterde, mijn tijd besteed aan zinvolle activiteiten nam af.
Ik ben zo blij dat ik me op een gegeven moment realiseerde dat ik niet langer de volledige controle over mijn leven had en tegenmaatregelen kon nemen.
[Sociale media] kunnen geen onderscheid maken tussen wat we willen en waar we onze ogen niet van af kunnen houden. Als je over de snelweg rijdt, een ongeluk ziet en je ogen erop richt, zegt Silicon Valley: "Oh, je moet auto-ongelukken willen!" En dan word je in je leven ineens omringd door veel auto-ongelukken. Omdat het uw waarden niet kan onderscheiden van uw zwakheden.
– Tristan Harris