Bobby Black (Mötley Crüe-zanger Vince Neil), de zanger van een populaire rockband, wordt gedood tijdens een optreden op het podium. Privédetective Ford Fairlane (Andrew Dice Clay) wordt ingehuurd door radio-dj Johnny Crunch (Gilbert Gottfried) om een groupie genaamd Zuzu Petals te vinden, die volgens hem betrokken was bij de dood van Black. Kort daarna wordt Crunch ook vermoord en bevindt Fairlane zich ook in het vizier van een huurmoordenaar. De verantwoordelijke detective, Lt. Amos (Al Bundy Ed O'Neill) helpt Fairlane niet. Samen met zijn assistent Jazz (Lauren Holly) spoort Fairlane de groupie op en volgt een spoor dat hem naar de meest invloedrijke muziekproducent van de stad leidt.
Eind jaren tachtig en begin jaren negentig maakten Amerikaanse stand-upcomedians grote successen. Hoe groter de mond, hoe hartelijker de uitspraken en hoe succesvoller de man erachter. Andrew Dice Clay was het soort man dat mensen provoceerde en in beroering bracht met zijn uitspraken. Ford Fairlane had de grote doorbraak moeten hebben, maar helaas werd de film een commerciële flop en was de bioscoopcarrière van Mr. Clay al voorbij. De film ontving in 80 onder meer diverse Gouden Frambozen
de Slechtste Acteur, de Slechtste Film en een nominatie voor de Slechtste Regisseur, in dit geval Renny Harlin. Naar mijn mening is de film zeker niet slecht of saai, integendeel! Zodra Clay zijn mond opendoet, komen er hartelijke uitspraken uit de heup en ontstaat er zelfs een beetje gemeen geklets. Het wekt de indruk dat hij model stond voor het komische personage Johnny Bravo. Het verhaal is simpel, de hoofdpersoon is supercool en het geluid is rockend. Ford Fairlane is vlot, grappig, zonder enige pretentie voor de les en ik vond de film toen geweldig - en je kunt hem vandaag de dag nog steeds bekijken en alle grappen lijken nog steeds cool