Vandaag, 25 augustus 2023, treedt de ‘Digital Service Act’ (DSA, grofweg: Digital Services Act) in werking in de EU, maar wat is dat eigenlijk? De Digital Services Act is een veelomvattende EU-wet die is ontworpen om de rechten van consumenten te beschermen, illegale inhoud en desinformatie online te beteugelen, eerlijke concurrentie tussen dienstverleners van elke omvang te bevorderen en de transparantie en verantwoordingsplicht van onlinediensten te vergroten.
Deze DSA is van toepassing op veel verschillende soorten bedrijven die in de EU actief zijn. Er zijn vier classificaties van diensten in de DSA:
1. Intermediaire diensten – diensten die netwerkinfrastructuren bieden (bijvoorbeeld ISP's, domeinregistreerders)
2. Hostingdiensten – Cloud- en webhostingdiensten
3. Onlineplatforms – diensten die informatie opslaan en weergeven aan hun gebruikers (bijvoorbeeld sociale netwerken, marktplaatsen, reissites, samenwerkingsplatforms, enz.)
4. Zeer grote onlineplatforms – onlineplatforms met ruim 45 miljoen actieve gebruikers (hier is de gepubliceerde lijst)
Elke aanvullende categorie wordt beschouwd als een subgroep van de voorgaande categorie en is onderworpen aan aanvullende verplichtingen onder de DSA. In totaal zijn er 19 verplichtingen die het vereiste gedrag dicteren rond zaken als moderatie en rapportage van inhoud, transparantie in reclame- en aanbevelingsalgoritmen, klachtenafhandeling en risicobeheer.
Het merendeel van deze eisen zou vanaf 17 februari 2024 in werking moeten treden, maar met de DSA bepaalt de EU dat grote platforms als Google, Apple, Alibaba of deze eisen moeten implementeren. Bovendien moeten deze
voldoen aan strengere verplichtingen die evenredig zijn aan de aanzienlijke risico’s voor de samenleving die zij met zich meebrengen bij het verspreiden van illegale en ‘schadelijke inhoud’, waaronder desinformatie.
Bovendien moeten zeer grote onlineplatforms dat doen
systeemrisico's beoordelen en beperken en elk jaar onafhankelijke audits ondergaan. Daarnaast moeten grote platforms die gebruik maken van zogenaamde ‘aanbevelingssystemen’ (algoritmen die bepalen wat gebruikers zien) minimaal één optie bieden die niet gebaseerd is op profilering en
wanneer zich een crisis voordoet, b.v. B. een bedreiging voor de openbare veiligheid of gezondheid kan de Europese Commissie van zeer grote platforms eisen dat zij urgente bedreigingen op hun platforms beperken. Deze bijzondere maatregelen zijn beperkt tot drie maanden.
Ergo, censuur via de achterdeur, die de vrijheid van meningsuiting en de rechtsstaat massaal aantast. Is het daarom verrassend dat de DSA ook door het WEF wordt “geadverteerd” en we daar kunnen lezen:
De Digital Services Act harmoniseert het proces waarmee platforms op de hoogte worden gesteld van illegale inhoud en actie moeten ondernemen. Concreet betekent dit dat platforms illegale inhoud “onmiddellijk” moeten verwijderen nadat deze door betrouwbare aanvragers is gemeld. De DSA bepaalt ook dat gebruikers op de hoogte zullen worden gesteld van de verwijdering van inhoud door platforms, die toegang hebben tot mechanismen voor geschillenbeslechting in hun eigen land, en deze kunnen aanvechten. Als platforms hun gebruikers momenteel geen uitleg geven over hun verwijderingsbeslissingen, moet deze procedure over de hele linie worden ingevoerd.
Hoewel de Digital Services Act geen specifieke tijdlijnen stelt voor het verwijderen van inhoud, moeten bedrijven voorbereid zijn op snelle verwijdering en over de juiste procedures en capaciteit beschikken om te reageren op meldingen van vertrouwde markers. Als platforms hun gebruikers momenteel geen uitleg geven over hun verwijderingsbeslissingen, moet deze procedure over de hele linie worden ingevoerd.
-
(De Digital Services Act harmoniseert het proces waarmee platforms op de hoogte worden gesteld en vervolgens actie moeten ondernemen tegen illegale inhoud. Meer specifiek zullen platforms, zodra ze door vertrouwde flaggers zijn geïnformeerd, illegale inhoud 'spoedig' moeten verwijderen. De DSA bepaalt ook dat gebruikers op de hoogte worden gesteld over, en kunnen de verwijdering van inhoud door platforms die toegang hebben tot mechanismen voor geschillenbeslechting in hun eigen land, betwisten.Hoewel de Digital Services Act geen specifieke tijdlijnen kent voor het verwijderen van inhoud, moeten bedrijven voorbereid zijn op snelle verwijdering en over de juiste processen en capaciteit beschikken om te kunnen reageren op meldingen van vertrouwde flaggers. Als platforms momenteel geen uitleg geven aan gebruikers over hun verwijderingsbeslissingen, zal dit proces bovendien over de hele linie moeten worden ingesteld.)
Uiteindelijk is de DSA een aanscherping van de Network Enforcement Act (NetzG) die we kennen en zal op de middellange termijn de weg vrijmaken voor censuur, die de WHO ook beoogt in haar wijzigingen in de International Health Regulations (IHR), waar ik al meerdere keren over heb gerapporteerd. Daarom moet er op dit punt nogmaals aan worden herinnerd dat naar mijn mening zelfs kleine websites op de middellange termijn enorme problemen zullen hebben met de distributie van hun inhoud. Als je dit paternalisme wilt vermijden, kun je je pagina's hosten bij een niet-EU-provider. De andere vraag is hoe lang het zal duren voordat soortgelijke regelgeving daar wordt gehandhaafd - want dit is duidelijk wereldwijd gepland...