Ik hoop dat je weet dat mijn psycho-intensieve essays over de status van de menselijke soort niet (alleen) voor algemeen vermaak zijn, maar bedoeld zijn om een realistisch beeld te schetsen van een nageboorte van een beschaving waarvan ik eigenlijk geloof dat het lijkt op een bord met mutanten - Lasagne zal over ons heen stromen. Nu lachen we allemaal.
Dus degenen die het zich nog kunnen veroorloven om te "lachen". Want om te lachen moet je ofwel ZO diep ontspannen zijn als een Nepalese marmot in de lotushouding OF ZO DIEP OPGEBOUWD en wanhopig dat een zuiver mechanische opeenvolging van zenuwimpulsen - hersenen en kaak worden gelokt in een soort wanhopige dans met achtergrondgeluid - volledig emotieloos - net als een reactie op de steeds absurder wordende WAANZIN die om je heen losbarst. Ha. Hahahahaha.
Wiegesaid: We lachen nog steeds.
Ik voel een tijd waarin lachende mensen op straat zullen worden neergeschoten door anti-hilariteitsbots. Zo maar RATATATATATATA. Dood. Dan komen kleinere bots en nemen het lachende lijk mee. En iedereen blijft lopen. Omdat iedereen bang is voor de staatsbeoordelingsbots, die NOG STEEDS - zelfs NA de grote wasmachineoorlogen van 2031 - ALLES belachelijk maken en het voor humbug verklaren wat niet in de systeemkrant "Zum vergliche Boar" staat (waarvan de artikelen, door de manier, om de paar dagen kan met terugwerkende kracht volledig worden gewijzigd om altijd op de juiste pagina te staan).
Er ZIJN lachwekkende gebeurtenissen (voor de aristocratie en de winnaars van de gouden afwastabblad voor wasmachines) waarbij geselecteerde computer Edians (ComEdians) tranen op de dijen geven, goedgekeurd door het Office of Controlled Hilarity over onze vijanden - de aap-goblins uit Nieuw-Groenland.
De regel daar is: iedereen die niet lacht, wordt neergeschoten.
Wiegesaid: We lachen nog steeds.
Gewoon afwachten. Op een gegeven moment gaat het sneller dan je denkt. En dat is geen grap. Dus: groenten verbouwen. Weg van sociale media (ik heb nu een privé-algoritme, schrijf dit allemaal hier terwijl ik mijn zomerknoedels gemarineerd in kokosmelk laat masseren door getraind personeel in Thailand), leer ECHT vakmanschap (nee, profielfoto's maken met filters is NIETS!) , Bendes vormen en de huisadressen van de ultrarijken delen.
Dan hebben we MISSCHIEN nog een kleine kans.
Geniet tot die tijd van dit fragment van een autonome minirobot die hun quarantaineregels uitlegt aan de bewoners van een wijk in Shanghai.
"Bedwing de dorst van je ziel naar vrijheid."
Het gebeurd…
(via Snickers voor linkshandigen)